10-خب این آوازی که تو می خوانی هم دست کمی ندارد ازآن ساز زدن. برایت گفتم. هومن جاوید تعریف می کرد که " یک بار با بچه ها نشسته بودیم, ساز می زدیم و می خواندیم;  یکهو دیدم از پشت سرم یک صدایی می آید که مو بر تنمان سیخ شد, دیدیم حامد بهداد است. نمی فهمیدیم چی می خواند. یک اشعاری می خواند که مفهوم نبود, ولی بی نظیر بود."

آره, هومن جاوید از همان بچه ها بود که یکی دوبار با هم نشستیم, ساز زد و خواند. بعد نوبت را به من می داد که من هم بخوانم. ولی خب هیچی به هیچی!

11-آوازهای آن روستا چقدر کمکت کرد؟چند در صد از چیزی که الان بلدی, مال آن موقع است و چند درصدش مربوط به قبل؟

پنجاه درصدش مال آن فیلم است که البته ریشه در ژنتیک خراسانی ام دارد. در مجموع آن صداهایی که روی استیج از من دیدید, تنها یکسری آواست. کجا قابل مقایسه است با موسیقی نواحی جدی خراسان, مثل حاج قربان, استاد یگانه و... کجا می شود اینها را با هم مقایسه کرد؟ اشتباه است. آنها ناب اند, سینه به سینه یک روایت های موسیقی نواحی بهشان رسیده و به یک سری جملگی و یک سری نغمگی اشراف پیدا کرده اند. فرهنگی است که در آن جغرافیا پهن است و آنها بهش محیط اند. ما هم یک چیزهایی شنیده ایم و برای خودمان بلغور کردیم! در یک مصاحبه رادیویی هم از من پرسیدند که " بعضی ها خرده می گیرند که از سینما می آیند آواز می خوانند, این انتقاد وارد است؟" من هم گفتم بله وارد است, اما که چی؟ ما هم اگر یک نفر باعٍ شود که فیلم مان  بفروشد, از خدایمان است. مگر رضا گلزار از موسیقی نیامد؟ مگر اولش در گروه آریان نبود؟ منتها آمد و الان تبدیل شده به یک سوپراستارکه برخی از فیلم های ما به خاطر او می فروشد. من هم اگر کمک کرده باشم که یک کنسرتی تعداد تماشاچی هایش بیشتر شده باشد, خوشحال می شوم. اگر یک نفر هم به خاطر من آمده همین خوب است.

12-کار تو بداهه بود دیگر, درست است؟ یعنی من می دیدم که هر بار یک چیزی می خوانی, یک بار شعری از محمد حسین یگانه می خواندی, دفعه بعد فراموشت میشد و یک چیز دیگر می خواندی .

آره, هر چی پیش می آمد می خواندم. بعضی شب ها با اضطراب می خواندم و صدایم می لرزید, بعضی شب ها ژوست بودم. اجرای خوبم به اجرای بدم در!

13- تو تجربه تئاتر هم داشته ای دیگر؟

آره, من اصلا تئاتر خوانده ام.